แคร่ไม้ไผ่
แคร่ไม้ไผ่
.
เป็นเพียงแคร่ไม้ไผ่
ดูไม่หรูหรา
นั่งไม่สบาย
ทำไงได้…
..
..
ก็เป็นเพียงแคร่ไม้ไผ่ไง!
Posted on มิถุนายน 2, 2007, in ● แคร่ไม้ไผ่. Bookmark the permalink. 78 ความเห็น.
-
-
Awesome article.
-
whoah this blog is wonderful i really like reading your articles. Keep up the great work! You recogn
-
What's up, yes this paragraph is actually nice and I have learned lot of things from it about bloggi
-
เพลงฉ่อยป่ะคะ
-
เป็นรีวิวคนไทยที่ดีที่สุดเท่าที่เคยอ่านมาของ what dreams may come ค่าา ขอบคุณนะคะ
-
5 ปี คล้ายนานคล้ายอึดใจ 5 ปี เรื่องราวคงไม่น้อย (แน่ล่ะ หนูรินคงแต่งงานมีลูกมีเต้า) 5 ปี วาเลนไทน์ยั
-
5 ปี คล้ายนานคล้ายอึดใจ 5 ปี เรื่องราวคงไม่น้อย (แน่ล่ะ หนูรินคงแต่งงานมีลูกมีเต้า) 5 ปี วาเลนไทน์ยั
-
สุขสันต์.. วันวาเลนไทน์ (ที่มาทีหลังความเห็นข้างบน 5 ปี) ขอรับ...... ท่านพ่อตาฯ
-
ก ร ะ ท่ อ ม ธุ ลี ดิ น 
ท่านจิตปันขอรับ…นับเป็นไอเดียทีไม่เลว ท่านลองเริ่มบล็อกแท็คเป็นไง? (แบบว่าอินเทรนด์) แท็คความผิดอาบัติที่ตนได้กระทำสักคนละห้าความผิด อิอิ (ข้าพเจ้าหลบก่อนล่ะ)
ท่านรองเท้าแตะขะรับ…ยิ้มรื่นแล้วนะ! ยินดี! ยินดี!
ท่านย่า….ส่งเมล์ไปแล้วขะรับ
รบกวนสหายที่ผ่านไป-มาช่วยแจ้งผลการรับชมแลรับฟังให้ทีขอรับ
ข้าพเจ้าเปลี่ยนมาใช้ธีมนี้ด้วยเห็นว่าตัวอักษรภาษาไทยใหญ่ดี
แต่เปิดไปเปิดมา
เหลือตัวกระจิ๊วเดียว !
ไม่ทราบเป็นด้วยเหตุใด เน็ตความเร็วไฮโซของเหล่าท่านแสดงผลเช่นไร?
รบกวนช่วยแจ้งสักหน่อยจักเป็นพระคุณคักคักขะรับ
โหลเทสท์!
โหลเทสท์!
ท่านขุนทราบ ข้าพเจ้าเข้าบล็อกท่านไม่ได้มาสามวันแล้ว !
ตอนเปิดด้วย Feed ของ Blogline เปิดได้แต่พอจะเปิดหน้าคอมเม้นท์
กลายเป็น แคนนอทไฟนด์เสริฟเวอร์ไปเสียทุกที
เปิดจากลิ้งค์ในบล็อกเหล่าสหายก็ไม่ได้!
ขอความเห็นหน่อยขะรับ
คารวะ
โอ..แม่เจ้า!
จวนจะตีสองแล้ว!
..
..
ทำไมยังไม่ยอมหลับยอมนอน หือดิน!?
ท่านดิน
ข้าพเจ้าขออนุญาตตอบเมล์ท่านตรงนี้แล้วกันนะ ท่านจะได้ไม่ต้องเสียเวลาเช็คเมล์ เรื่องท่านเลิกโพสท์งานก้าวข้าพเจ้าทราบมาตั้งนานแล้ว แต่อยากทราบว่าในส่วนคำคมกับส่วน coffee brake ท่านจะเป็นธุระหาให้ท่าน Plin โพสท์หรือเปล่า ถ้าท่านไม่ทำแล้ว และขอเขียนคอลัมน์อย่างเดียว ข้าพเจ้าจะได้หาคนรับช่วงต่อให้ หรือไม่ก็ยุบสองส่วนนี้ไปเลย ท่าน Plin จะได้ไม่ต้องรอต้นฉบับเจ้าค่ะ
รบกวนขอคำตอบอีกครั้งเจ้าค่ะ
ขอรับท่านย่า
ยุบได้เลย!
ข้าพเจ้าจำต้องตัดเวลาใช้เน็ตลงถึงสามเท่า
ไม่อาจเข้า-ออกวันละหลายหนอย่างเก่าก่อน
..
..
ต้องประทานโทษจริง ๆ ขอรับ
คารวะ
ดิน
เสาร์สวัสดีขอรับ
ถึงมีสะพาน แต่บ่อยครั้งก็เลือกจะว่ายน้ำข้ามคลองมาหากัน 🙂
ฮ่าฮ่า..นึกว่าท่านนันยางจะทำการทอดสะพานให้ใครเสียอีก
อันที่แท้ก็สร้างสะพานไฟเบอร์นี่เอง…
รองเท้าแตะเห็นว่าตัวอักษร..มันเล็กไปนะท่าน..
หรือเพราะใช้เน็ตผ่าน gsmก็มิรู้ได้…
เข้ามาดูอีกทีปรากฎว่าตัวอักษรมันก้อไม่ได้เล็กไป
แสดงว่าเน็ต..ไม่ค่อยสบาย..
-รองเท้าแตะยังสบายดี-
ขอรับ เน็ตข้าพเจ้าเองบางครั้งตัวใหญ่บางครั้งตัวเล็ก
อุตส่าห์นั่งปลุกปล้ำอยู่เป็นนาน สงสัยธีมนี้จะใช้ไม่ได้เสียละกระมัง
เฮ้อ…
-รองเท้านันยางสบายดี(หรือเปล่านะ)-
แวะมาเอาคำตอบ ได้แล้ว ไปดีกว่า
ขอบคุณมากเจ้าค่ะ
ยุบ ยุบ ยุบ !!
คำนี้มันคุ้นๆ ยังไงพิกล
ท่านดิลล์
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมบ้านข้าน้อยมันเข้ายากแบบนี้
ทั้งท่านย่า
ท่านแตะก็เข้าไป่ ได้นะ ท่านเอย
บ่ทราบเป็นอะไร บ่รู้
รึอินเตอะเนตสะ- โลละ ช้าเวย
ท่านจิตปันและผู้ อื่นเข้าได้สบาย
คารวะ ทุกท่าน
ข้าน้อยผู้เยาว์ด้วยเวลา ณ แห่งนี้
มากราบสวัสดี ^O^
ยุบ ยุบ ยุบ!!!
หนอ…
พอง พอง พอง!!!
หนอ…
อิอิ
ยามสายใกล้เที่ยงขอรับ
ดูเหมือนว่าท่านตั้งใจให้สมาชิกร้านกาแฟต้องมานั่งบนแคร่ไม้ไผ่ฝากความเห็นต่าง ๆ– แข็งแต่ทว่าเป็นธรรมชาติและภูมิปัญญาที่ซูดส์ อันจะหาได้ไม่ในโลกตะวันตก
จะคาบข่าวมาบอกท่านว่า จุดประกายเปลี่ยนแล้วนะ เปลี่ยนภาพลักษณ์ในเรื่องของฟอนต์คอลัมน์ต่าง ๆ ดูเข้มแข็งขึ้นเยอะ ตอกย้ำความมั่นใจให้กับกระผมว่า น.ส.พ.วรรณกรรมเล่มนี้จะเดินหน้าเติบโตยิ่งขึ้น ๆ เป็นเวทีให้นักเขียนน้อยอย่างผมมีที่ลงอย่างสม่ำเสมอ
เสียดายที่ท่านอาจไม่มีโอกาสเห็นความเปลี่ยนแปลงที่ว่าในเน็ต แต่ก็มิแน่หรอกท่าน เพราะผมลองเข้าไปวันนี้ เว็บยังไม่อัพเลย ยังคงปรากฏใบหน้าอันสุดหล่อของพี่สุชาติ สวัสดิ์ศรี ในนาม ช่อการะเกด
ว่าเรื่องช่อการะเกด ท่านสนใจบ้างไหม กระผมสน กำลังมุเขียนเรื่องสำหรับการะเกดโดยเฉพาะ ไม่คาดคิดว่าจะได้ลงตีพิมพ์ แต่อยากสัมผัสขอบเวทีสักนิด 555 ดื่มขอรับดื่ม การะเกดกลับมาแว้ววววว
เห็นท่านตกแต่งบ้านใหม่ หวนคิดถึงจุดประกายฉบับล่าสุดจริงเชียว ด้วยว่าใกล้เคียงกันมาก เข้มแข็ง แต่ไม่ดุดัน ขาว-ดำ สะท้อนภาพชีวิตได้อย่างยิ่งยวด
บางครั้งไม่มีเรื่องเขียน แต่กลับเขียนได้อย่างยืดยาว เหมือนงานวันอาทิตย์นี้ ลื่นไหล แอนด์ไหลลื่นไปตามภาวะอารมณ์ที่อยากส่งต่อพูดคุยกับคนอ่าน
บางครั้งเขียนดี บางครั้งเขียนห่วย สลับกันไป นั่นแล… เมื่อย้อนกลับมาอ่านก็ต้องขำกลิ้งกับตนเอง เฮ้ย ตอนนั้นกรูคิดอย่างนั้นหรือวะ 555
มีคำคมจากน้าหงา นายวงคาราวานมาฝาก ประทับใจประทีป จิตติ เป็นอย่างยิ่ง มันเป็นยิ่งกว่าแสงสว่างที่ปลายจวัก…
“นักเขียนควรซื่อสัตย์ต่ออารมณ์ความรู้สึกของตัวเอง ถ้าคุณโหก คุณก็เป็นคนไม่จริงใจ แล้วงานของคุณก็จะขาดซึ่งพลังที่เป็นจริง…”
เอาละท่าน กระผมจะไปอาบน้ำ กิยข้าวช้าว และจะสานเรื่องสั้นพานแว่นแก้วต่อละขอรับ
ด้วยมิตรภาพมากยิ่ง
คารวะ
อ้าว เหลือบไปเห็นว่ากำลังปรับและปรุง
หมายความว่า ท่านอาจปรับเปลี่ยนหน้าตาของร้านอีกเหรอ
ยกมือ ว่า แบบนี้ ก็เจ๋งเป็ง ขอรับ
ข่าวจากคนอยู่เมืองลุง
ระหว่างรอเวลาย่ำค่ำ
เราไปเดินร้านหนังสือในเมืองลุงมา
พบหนังสือชื่อว่า ทะเลสาบแห่งหัวใจ
รู้สึกได้ทันทีว่าเหมาะจะไปนอนแอ้งแม้งอยู่ในชั้นของกระท่อมคุณ
จึงจะฝากบุรุษไปรษณีย์โยนไปให้ในเร็ววัน
หิ่งห้อย พูดว่า:
เราอยู่ที่พัทลุง ตอนนี้
ไปเดินรอบเมือง เพื่อหาแสตมป์สวยๆ
ไร้เรี่ยวไร้แรง จะแข็งจะขืน ต้องทนต้องกลืน ฝืนข่มฝืนใจ พูดว่า:
ไปเยี่ยมกระท่อมน้อยแถวระโนดมายังครับ
หิ่งห้อย พูดว่า:
คงไม่ได้ไป
เพราะเวลาไม่น่าจะสอดคล้อง
พัทลุงกับสงขลาไกลกันไหมนะ
นึกไม่ออก
ท่าทางเจ้าของบ้านคงไม่อยากให้ไปนัก
ไร้เรี่ยวไร้แรง จะแข็งจะขืน ต้องทนต้องกลืน ฝืนข่มฝืนใจ พูดว่า:
ผมว่าใกล้ๆกันนะ
รู้สึกจะเป็นจังหวัดติดกัน
หิ่งห้อยพูดว่า:
เหรอ
แล้วไปไง
วันนี้ว่างถึงเย็นนะเนี่ย
จะโบกรถใครไปล่ะ
ไร้เรี่ยวไร้แรง จะแข็งจะขืน ต้องทนต้องกลืน ฝืนข่มฝืนใจ พูดว่า:
แม่นแล้นนน
มีเบอร์ติดต่อเจ้ากระท่อมไหมอ่ะครับ
ให้แกบึ่งรถมารับ
หิ่งห้อยพูดว่า:
ไม่มีหรอก
ไอซ์มีปะ
โทรไปสั่งทีดิ
อิ อิ
ไร้เรี่ยวไร้แรง จะแข็งจะขืน ต้องทนต้องกลืน ฝืนข่มฝืนใจ พูดว่า:
ไม่มีอ่ะครับ
หิ่งห้อย พูดว่า:
เอาเป็นว่าเป็นเรื่องของวาสนา ดีกว่า
ไร้เรี่ยวไร้แรง จะแข็งจะขืน ต้องทนต้องกลืน ฝืนข่มฝืนใจ พูดว่า:
ไปหย่อนความไว้ในบล็อกแกจิครับพี่
หิ่งห้อย พูดว่า:
หย่อนว่าไรดี
เหอ เหอ
ไร้เรี่ยวไร้แรง จะแข็งจะขืน ต้องทนต้องกลืน ฝืนข่มฝืนใจ พูดว่า:
อยู่เมืองลุง คนเมืองโนดมารับที
หิ่งห้อย พูดว่า:
เออ เข้าท่า
เค้าคงมาหรอก
ไร้เรี่ยวไร้แรง จะแข็งจะขืน ต้องทนต้องกลืน ฝืนข่มฝืนใจ พูดว่า:
ที่นี่ไม่ค่อยมีต้นลำพูให้พักพิง
5555555555555
หิ่งห้อย พูดว่า:
เออ ดี ดี
เดี๋ยวจะบอกว่า ไอซ์สอนให้เขียน
ไร้เรี่ยวไร้แรง จะแข็งจะขืน ต้องทนต้องกลืน ฝืนข่มฝืนใจ พูดว่า:
ฮ่าๆๆๆ
ไร้เรี่ยวไร้แรง จะแข็งจะขืน ต้องทนต้องกลืน ฝืนข่มฝืนใจ พูดว่า:
ผมว่าทิ้งเบอร์ไว้สักนิดจะเยี่ยมเลย
55
หิ่งห้อยพูดว่า:
อ้ะ อ้ะ
ป.ล. บทสนทนาดังกล่าวเกี่ยวข้องถึงเจ้าของบ้านโดยตรง จึงนำมาแบ่งปัน
ทำตามคำแนะนำของไอซ์นะเนี่ยยยยย
ห้วงน้ำหล่อเลี้ยงชีวิตนี้กว้างไกล
ผู้คนขานชื่อว่า ทะเลสาบสงขลา
มันคือ ห้วงน้ำแห่งชีวิต
ฝูงปลาได้แหวกว่าย และนกได้พึ่งพา
มีหมอกฝ้าเหนือผิวน้ำ
เรือเล็กเห็นอยู่รางๆ
ได้ยินเสียงคนหาปลาดังแว่วอยู่ไกล
ฉันถามตัวเองและเพื่อนๆ ว่า
ความรักที่จะฟังเพลงลมพลิ้วฝน
น้อยกว่าความตื่นเต้นต่อตัวเลขเพิ่มพูน-
ในสมุดเงินฝากหรือไม่
ขอบตลิ่ง ขวากลำพู และหิ่งห้อยยามค่ำคืน
มีค่าน้อยกว่าไฮเวย์ที่ตัดทำลายป่าชายเลน
สกัดกั้นลีลาน้ำนูนและน้ำยุบ ลมหายใจของทะเลสาบ
อันเคยส่งกระแสลมปราณ หล่อเลี้ยงไร่นาและดงตาล
ท่าเรือระโนด-ลำปำ ร้างราผู้คน
เรืออายขึ้นคานนานปีและผุพัง
ทุ่งบัวสายหายไป ผู้คนเปลี่ยนไป
ระโนดเหลือเพียงความทรงจำของนายท้ายเรือชรา
ผู้กระหายใคร่จะเล่า ผู้อยากฟังความหลัง-
อันตนเองก็สับสนว่าอดีตคือคำตอบหรือคำถาม
ฉันไม่สงสัยอันใดในเรื่องนี้
เพราะทั้งคำถามและคำตอบ
ล้วนเป็นประติมากรรมเมฆเสกสร้างขึ้นในห้วงอวากาศ
สมหวังและผิดหวังเกิดแต่ความคิดติดยึดในได้และเสีย
ใจทะเลสาบนั้นไม่รักหรือเกลียดสิ่งใด
เพียงบำรุงเลี้ยงดูชีวิตให้งอกงาม
ฉัน เรียนรู้เพื่อเอาหัวใจทะเลสาบมาเป็นใจตน
เอาม่านมืดของค่ำคืนมาเป็นผ้าห่ม
เรียนรู้ความถ่อมจากแสงเรืองรองของหิ่งห้อย
ความเบาบางจากหมอก
และเลือนหายดังภาพในฝันช่วงขณะลืมตาตื่น
ระโนด
สค. ๔๒
คัดลอกจาก
ทะเลสาบแห่งหัวใจ
หน้า ๕๙-๖๐
เขียนโดย
รุ่งอรุณ ณ สนธยา
เฝ้าฝันว่า
เราจะได้มานั่งอ่านบทกวีนี้ที่ริมทะเลสาบสขลา…สักวัน
ได้ไอเดียเพิ่มอีกเยอะขอรับ 🙂
อีกละ.. มาอีกที เปลี่ยนบ้านอีกหน ๕๕ ถ้าข้าพเจ้าหายไปอีกรอบ ท่านดินจะแต่งบ้านใหม่อีกรอบไหมท่าน? หึหึ ๕๕๕ เคล้าเสียงพิณเสียด้วย.. เหอๆ ได้บรรยากาศ จูมงเมื่อวานเลยท่านดิน
หายไป เพราะติดหนังฯ แต่หาใช่ หนังสือหนังหาตำราเรียน แต่เป็นหนังซีรีส์ เรื่อง Prison Break ติดงอมแงม.. ดูไม่จบ season ไม่เลิกรา.. ราวกับติดเหล้า เมาสุรา อย่างนั้นเลย
สวัสดียามเย็นค่ะท่าน -/\-
.
.
.
วันนี้อากาศดีนะคะ ..
แคร่ไม้ไผ่ ว่างเปล่ายังไม่พอ ..
เพลงที่เปิดคลอ ทำให้นึกถึงหมอนแต๊หนอ พ่อประคุณ ..
เอิก ๆๆๆ ..
.
.
.
..เมื่อเจ้าไม่หมั่นฝึกปรึอ ..
.. วรยุทธ์ที่เคยมีหรือ ..
.. จะเหลือ .. !!
ว่าแล้วก็ขอตัวไปผึกปรึอวิด – ทะ – ยา – ยึก การอ่านหนังตาเสียหน่อย ..
ไปละค่ะท่าน .. แว๊บ ๆ !!
-มารดำ-
ยู้ฮู
เจ้าของกระท่อมหาย
ไม่มีคนเฝ้า
เดี๋ยวจะแอบเผาเอย
คำเตือน: การหายตัวไปจากบ้าน จะทำให้เพื่อนๆ คิดถึง โปรดอย่าลอกเลียนแบบ
ท่านดินกลับมาเร็ว ที่บ้านให้อภัยแล้ว ๕๕๕
หายไปโดยสุจริตสวัสดิ์ขอรับ
พี่ท่านขอรับ
ขอบพระคุณสำหรับผลการรับชม
แต่เห็นทีข้าพเจ้าคงต้องเปลี่ยน(อีกแย้ว)ล่ะขอรับ
ก็เพราะเน็ตข้าพเจ้าเองแสดงผลเป็นอักษรเล็กบ้างใหญ่บ้าง (ไม่ทราบเป็นเพราะอะไรสินา)
ท่านรองเท้าแตะก็แจ้งว่าเปิดขึ้นมาบางครั้งเป็นตัวเล็ก
ข้าพเจ้าเกรงว่าจะเป็นอุปนิสัยปกติของธีมนี้เสียล่ะกระมัง
คล้ายกับธีมของท่านจิตปันที่บางครั้งข้าพเจ้าเปิดขึ้นมาเป็นตัวเล็ก
แต่ยังดีที่เล็กในระดับอ่านได้ ส่วน cutline เนีย มันเล็กจนอ่านไม่ได้ต้องเพิ่มไซส์เสียทุกครั้ง
ทั้งที่ชอบมากอย่างท่านได้กรุณากระทำประชาพิจารณ์
โทนขาวดำ ตัวอักษรชัดเจนทั้นในโพสท์และไซด์บาร์
กลับมาติดปัญหาตัวอักษรผีเข้าผีออกเสียได้ (หรือเพราะข้าพเจ้าลืมตั้งศาลพระภูมิขะรับ)
ขออนุญาตใช้ธีม connection ไปพลางก่อน
คารวะ
พี่ท่านหิ่งขอรับ
ขอบคุณบทรำพันบทนั้น
ถ้อยคำความรู้สึกผู้คนสถานที่ล้วนผูกพันกับเด็กน้อยไอ้ไข่นุ้ย
น่าเสียดายที่ภาษามันยังเยาว์นักไม่อาจเรียงร้อยดังใจ
จึงเมื่อได้อ่านถึงกับรำพึง…อา…เขาเขียนความรู้สึกของเรา!
ขอบพระคุณ
ขอบพระคุณ
คารวะ
ปล. กิจเกษตรข้าพเจ้าวิกฤติเร่งรัดไม่อาจห่างไปไหนได้จนกว่าล่วงมิถุนาฯ ขอพี่ท่านให้ความเห็นใจด้วย
ท่านมุก Esc.
ท่านแวะเข้ามาอีกที ก็เปลี่ยนอีกแย้วววว ใช่ไหม? อิอิ
สหายท่านเจี๊ยบเจี๊ยบ
ฝากบอกความไปถึงสหายพี่สามด้วยขอรับหวังท่านจะลุยจนจบ ข้าพเจ้ารออยู่ รอทั้งท่านกลับมาแลกำลังภายในชื่อหวานเจี๊ยบเรื่องนั้น!
ท่านย่า
มีไลท์เตอร์เปล่า เดี๋ยวช่วย อุ อุ
แปลกนะขอรับท่าน ทั้งที่บ้านและสนง. กระอ่านได้ตัวเป้ง ต้องลดขนาดลงมาระดับกลาง
เอาเป็นว่ายึดตามความสะดวกหน้าจอของท่านเป็นอันดับแรก ๆ ดีฟ่า ไม่งั้น ทำงานไม่คล่องขอรับ
ด้วยมิตรฯ ยามบ่ายจะคล้อย
หากพี่ท่านผ่านมารบกวนอีกสักครั้งเถิดขอรับ
ไม่ทราบธีมนี้แสดงผลอย่างไรบ้าง?
ยังต้องเพิ่ม-ลดขนาดอักษรอีกหรือไม่?
คารวะ
ใช้ได้ขรับ (เครื่องที่สำนักงาน, คาดว่าที่บ้านคงไม่มีปัญหาขรับ)
View Text Size ใช้ที่ Larger ขอรับ
สีสันนุ่มนวลสบายสายตา
ขอบพระคุณขอรับพี่ท่าน
เครื่องข้าพเจ้าอยู่ที่ medium
ขนาดกำลังดี font ถูกใจนัก
คงได้ใช้ไปอีกสักหลายเพลา
กว่ามืออยู่ไม่สุขจะกลับมาเยือน
..
..
เลิกงานสวัสดิ์ขอรับ
คารวะ
ดิน
ยุ่งขนาดไม่สามารถไปเปิดตู้ไปรษณีย์ ฤ เปล่า
ป่านนี้คงมีบางสิ่งนอนนรอคอยอยู่
เรายังอยู่หาดใหญ่
พรุ่งนี้ จะไปทำงานแถวสทิงพระ
รู้ว่าคุณยุ่ง จึงไม่กวนละ
ป.ล. เราไปนั่งชมทะเลสาบสงขลามาแล้วนะ….วันนี้ที่แหลมโพธิ์
แง.. ท่านดิน.. ทำแบบนี้ งง ๕๕๕ เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา เดี๋ยวนี้ มีบ้านเล็กบ้านน้อยหรือท่าน.. หือ หือ? หึหึ.. ๕๕๕๕
อยู่มหาวิทยาลัยแล้วล่ะท่าน วันนี้มีเรียน โย่ๆ
โอ…ขอบพระคุณขอรับพี่ท่านหิ่งฯ
วันพรุ่งท่านจะอยู่สะทิงพระเวลาใดถึงเวลาใด?
หากบังเอิญแวะกระท่อม
รบกวนฝากข้อความไว้สักหน่อย
ข้าพเจ้าจะบึ่งไปคารวะท่านสักครา
ดูเหมือนท่านจะย่ำรอบลุ่มเลสาบเจียวนะขอรับพี่ท่านที่เคารพ
คารวะ
XXXX
ท่าน Esc.ขอรับ
รอยยิ้มท่านเนี่ย
ช่างชวนรื่นรมย์นัก
..
..
ว่าแต่
..
..
ทำไมท่านต้องหลับตายิ้มด้วยล่ะขอรับ?
อยากรู้!
อยากรู้!
คารวะ
XXXX
อ๊ะ กลับมาแล้ว พร้อมกระท่อมมุงหลังคาใหม่
สงสัยจะว่างมากถึงมากที่สุด
ถ้าว่างมาก เขียนต้นฉบับส่งมาเสียดีๆ
กำหนดส่งต้นฉบับวันที่ ๘ อย่าส่งเลยกำหนดนะเจ้าคะ
เข้ามาใช้เครื่องที่บ้าน อ่านได้
ปรับขนาด Font เป็น Largest
สะดวกเพราะผมตั้งค่านี้ไว้ประจำขอรับ
ยามค่ำสวัสดิ์
เข้ามาเยี่ยมมาเยียน เปิดอ่านจากที่ทำงานตัวหนังสือเล็กจิ๋วขอรับ 🙂
โอ..
มีแขก
มีแขก
จิบชาด้วยกันก่อนเป็นไร?
..
..
ท่านย่าที่เคารพ
ข้าพเจ้าปวดเมื่อยเนื้อตัว
โม้ไม่ออก
จึ่งไม่ได้ไปคารวะ
ประทานโทษ
ประทานโทษ
..
..
มันจายังไงเสียแล้วขอรับพี่ท่านโจ ท่านจิตปัน
ทำไมจึงเป็นอย่างนี้ไปได้
เครื่องข้าพเจ้าหากใช้ Largest จะถึงกับเท่าหม้อแกงเลยเชียว
แต่ทีเครื่องท่านจิตปัน กลับกลายเป็นตัวเล็กจิ๋ว
ไม่ทราบ text size เครื่องที่ทำงานตั้งไว้ระดับไหนขอรับท่านจิตปัน?
เอ่…ข้าพเจ้าว่า CCS จะยังไงยังไงอยู่นา
ท่านขุลล์หากผ่านทางมาขอคำแนะนำสักหน่อยขะรับ
คารวะ
ปล. ท่านขุลล์ขะรับ ข้าพเจ้าเปิดบ้านท่านไม่ได้เสียจริง ๆ
ตอนนี้ใช้วิธีอ่านผ่าน Feed แต่ส่งคอมเม้นท์ไม่ได้
กำลังหาทางเจาะข้างฝาอยู่ขะรับ
ท่านดิลล์
ถ้ามีเรื่องที่น่าสนใจจริง ๆ
เดี๋ยวข้าน้อยจะไปโพสต์บ้านหนอน
ตอนนี้ก็เขียนอะไรไปเรื่อยเปื่อย
มีแต่คนเข้าบ้านข้าน้อยไม่ได้
สงสัยพวกท่านต้องเปลี่ยนมาถือ Passport แบบ Hi-Speed กันก่อนจึ่งจะเข้าได้ อิอิ
ขออภัยในความไม่สะดวกขะรับ
-คารวะ-
มอร์นิ่งขอรับท่านขุลล์
ไม่ทราบพอจะมีคำแนะนำเรื่องขนาดอักษรที่ใหญ่บ้างเล็ก(จิ๋ว)บ้างอย่างนี้บ้างไหมขะรับ?
คารวะ
อารูนนนนนซาาาาาาหวาดดดด ท่านดินนนนนนนนนนนนน
(ลากเสียงยาวๆ จาก ดิน จะ เปลี่ยน เป็น เดนนนนนนนนนนน ไหมท่าน เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)
ไม่หลับตาก็ไม่หมวยดิ อากง อาม่า มาจากเมืองจีนเสียขนาดนี้
ท่านดินก็ แหม… ใครจะไป ตาโตโปน เหมือน avatar ท่านได้.. หัวเหลืองอีกต่างหาก.. ๕๕๕๕๕๕
..
.
แซวคนแก่วันละนิด จิตแจ่มใส
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
ท่านดิน
ดีใจจริงๆ ที่วันนี้เปิดมาเจอ “ความสุขของกะปิ”
ว่าจะขอให้ท่านเขียนต่อแล้วส่งชิงซีไรต์ ฮา ฮ่า
ข้าพเจ้าชอบ เขียนต่อให้จบนะ
ใน CSS ท่านระบุ Font-Face เป็นอะไรน่ะท่าน
บางที่เรื่องท่านอาจจะไม่มี font นั้น
เพราะข้าน้อยลองปรับ size ทั้ง S M L แล้วก็ได้ขนาดตามสมควรจะเป็นนะท่าน
แก้ ๆ พิมพ์ตก
ใน CSS ท่านระบุ Font-Face เป็นอะไรน่ะท่าน
บางที่เครื่องท่านจิตปันอาจจะไม่มี font นั้น
เพราะข้าน้อยลองปรับ size ทั้ง S M L แล้วก็ได้ขนาดตามสมควรจะเป็นนะท่าน
อาซซซซ…
ท่านเขียนถึงเจ้าสำนักเสียยาวยืด…
ท่านตอบ
ขำ ขำ !
นับว่าท่านนี่สุดยอดความสามารถ ที่สามารถกระตุกรอยยิ้มจากท่านเจ้าสำนักได้…
ขำ ขำ– กระผมร่วมขันด้วย
(เอ เกินวันละขันแล้วน้อ…)
อ้อ ท่าน ไอเรื่องออฟเด็ก เอ๊ย ไลน์ น่ะ
ผมเม้นต์ที่กระดานแปะโน้ตที่บ้านขอรับ
(ลองดู ลองดู)
หมู่นี้ข้าพเจ้าขำไม่ออก
ค่อนข้างหนักไปทางคลานขอรับพี่ท่าน
จะแวะไปเบิ่ง!
ข้องใจมานานจ๊ากนักเช่นกัลล์ว่าทำไมเคยเปิดอ่าน off line
อยู่ดี ๆ ไฉนจึงกลายเป็นบ๋อแบ๋เสียได้ ยิ่งคนจะประหยัดเวลาเน็ตอยู่ด้วย!
คารวะ
XXXXX
ท่านขุลล์ขะรับ
จะระบุเป็นอะหยังก็หมดสิทธิขะรับ
ด้วยใช้ของฟรี!
ไม่มีให้ปรับแต่งโค้ดขะรับ
ข้าพเจ้ายังสามารถเข้าบ้านท่านได้ทาง Blogline
แต่แวะแล้วไม่ได้เซย์ฮัลโหล
มันให้อึดอัดกระดองใจ
คารวะ
ขอโทษที ที่ตอบคำไม่ทันความ
เราอยู่ที่สทิงพระแค่ไม่กี่ ชม.
จากนั้น ก็มานั่งชมทะเลที่สมิหลา
ว่าแต่ สตูล กับระโนดล่ะ
ไกลกันขนาดไหน
เพราะเราจะถึงสตูลพรุ่งนี้เช้า
และอยู่จนถึงเช้าวันเสาร์
มีโอกาสแห่การพบกันอีกครั้งไหม
🙂
เปิดตู้ไปรษณีย์ ฤ ยัง
อรุณสวัสดิ์ขอรับพี่ท่านหิ่งฯ
สทิงพระติดกับระโนดเพียงชายรั้ว
ข้าพเจ้าพอจะบึ่งไปได้
หากได้ปะหน้าคารวะท่านสักครั้ง
อีกทั้งได้เมียงมองการทำงานของพี่ท่านสักชัวครู่ชั่วยาม
นั่นนับเป็นความสุขใหญ่หลวงของผู้น้อย
เสียดายโอกาสผ่านพ้นไปแล้ว
ข้าพเจ้ายังงง ๆ
การคลาดกันเช่นนี้ไยเกิดขึ้นได้!
ด้วยความเคารพเกรงท่านมองข้าพเจ้าจากสายตาคนเมือง
ที่ไปมาดังใจ นัดหมายง่ายดายเพียงยกโทรฯ
หาได้มองจากสายตาอรัญวาสีผู้เปลี้องรุงรังแห่งทรัพย์จนเหลือเพียงเสื้อผ้าง่าย ๆ ติดกาย การจะนัดหมายกับชีวะวัตถุเช่นนี้พี่ท่านอาจไม่คุ้นเคย
กระทั่งอาจคิดเห็นไปในทางทำให้จิตใจไม่ผ่องแผ้ว
ข้าพเจ้าเลือกแล้วที่จะยุติโทรศัพท์กับสังคมโดยสิ้นเชิง
กรณีอลุ่มอล่วยมีอยู่มากมาย
มากมายจนการใช้โทรศัพท์เป็นกรณีอลุ่มอล่วยเสียแทบทั้งสิ้น
ข้าพเจ้าจึงตัดออกจากปัจจัยชีวิต
ดำรงอยู่อย่างเช่นผู้คนในอดีต ที่คนในยุคนี้มองว่าล้าหลังชักช้าไม่ทันการณ์
นั่นอาจเป็นเหตุให้การคลาดกันครั้งนี้เกิดขึ้น!
จึงได้แต่หวังพี่ท่านจะกรุณาให้ความเห็นใจ
คารวะ
ธุลีดิน
ปล. วันนี้ข้าพเจ้าเข้าตลาดแล้วจะแจ้งผลอีกทีขอรับ
ชะแว้บๆ มาเยี่ยมไปละ
หายเหนื่อยยังท่าน ปั่นต้นฉบับส่งด้วยเน้อ
ยินดีรับคำตอบแทน
มะ มาเลี้ยงข้าวเราซะโดยดี
ตอนนี้ หลบร้อนอยู่ในโรงแรมกลางเมืองสตูล
มีทิวเขาเขียวทอดเหยียด…เป็นเพื่อน…
พรุ่งนี้เช้าจะไปหาดใหญ่
สุขสวัสดีครับท่านพี่ ท่านเป็นอย่างไรบ้าง
สบายดี ทางนี้ก็สบายดี
..
วันนี้ข้าพเจ้าออกจากถ้ำมาหาเสบียง
ได้อะไรบางอย่างกลับไปเล็มแทะ
ท่านเจ้าสำนักตอบคำถามหนอนท่านหนึ่ง
ระหว่าง “ไอเดีย” กับ “พล็อต”
..
ง่า.. ข้าพเจ้ากำลังก้มหน้าตาเขียนพล็อตอยู่ท่าน
5555
ตัวกระบี่เริ่มเป็นโครงร่างแล้ว ต่อไปเพียงค่อยลับคม
สุดท้ายก็ค่อยประดับมุกมญีและทำฝักกระบี่
..
แต่ข้าพเจ้ากลัวเหลือเกิน กลัวว่ามันจะมากมายรุงรัง
จนกลายเป็นกระบี่ยี้เก
แต่ก็นั่นละท่านพี่ ให้แต่งองค์สมใจก่อนแล้วค่อยตัดทอนทีหลังดีกว่า
..
เย็นแล้วขอรับไปเดินคลายสมองเสียสักหน่อย
คารวะยามเย็นขอรับ
..
อา..ขอบคุณสำหรับข่าวความคืบหน้ากระบี่ท่าน
เสร็จเมื่อไรข้าพเจ้าจะช่วยออกแขก ฮา ฮา ฮา
พล็อตกับไอเดียหรือ…เดี๋ยวจะตามไปดู!
XXXXX
พี่ท่านหิ่งฯขอรับ ข้าพเจ้าใช้อีแต๋น
หากละแวกนี้ล่ะพอไหว
XXXXX
ท่านย่าฯ
เหลือบดูปฏิทินแล้ววันนี้ยังทันใช่ไหม?
คารวะ
วิกาลสวัสดิ์ขอรับ
เนิ่นนานมาแล้วที่กระผมห่างหายไปจากกระท่อมหลังนี้ เนิ่นนานมาแล้ว
วันนี้กระผมลองใช้โน้ตบุ้คต่อสายเน็ตที่ใช้อยู่ทุกวัน ผลกลับเป็นว่ากระผมสามารถเข้ามาในหมู่บ้านแห่งนี้ได้อย่างสะดวกสบาย ไม่มีเหตุใดติดขัดให้ต้องขุ่นข้องหมองใจ ควาทรู้สึกลิงโลดบางประการมันสั่งให้กระผมว่า “เฮ้ย ทางสะดวกเช่นนี้เอ็งกลับมาลุยบลํอกในหมู่บ้านแห่งนี้อีกเถิดวะ เอ็งจะได้ไม่รู้สึกเงียบเหงาอย่างที่เอ็งเป็นอยู่ทุกวัน” กระผมเองก็รู้สึกเห็นดีด้วยอย่างไม่มีข้อกังขา แต่แล้วอีกใจหนึ่งมันก็บอก “เอ็งจะกลับมาทำไมวะ ที่ที่เอ็งอยู่นั่นมันคือโลก มันคือโลกที่เอ็งอยู่อาศัย ที่ที่เอ็งได้มีอากาศหายใจ ที่ที่เอ็งได้ลิ้มรสอาหาร ที่ที่เอ็งสามารถใช้ประสาทสัมผัสทุกส่วนได้อย่างแท้จริง” กระผมรู้สึกสับสนกับความวกวนภายในจิตใจ แต่ช่างมันเถอะขอรับ ตราบใดที่กระผมยังหาข้อสรุปไม่ได้ กระผมก็ขอเงียบเหงาคนเดียวต่อไป ฮา…
คิดถึงสหายทุกท่านในหมู่บ้านแห่งนี้มากมายขอรับ แต่มันมีมวลบางอย่างที่ออกแรงดูดทำให้กระผมไม่สามารถผลุบหัวเข้ามาในหมู่บ้านแห่งนี้ได้ กระผมยังคงพยายามเป็นนักเขียนอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน และเฝ้าคิดถึงหมู่มวลสหายของเราที่รอวันแจ้งเกิดในยุทธจักรอักษรอันกว้างใหญ่ไพศาล ได้เห็นผลงานของท่านพี่อานันท์ได้ลงตีพิมพ์อย่างต่อเนื่องแล้วยิ้มเป็นสุข ผมคิดถึงป๋าของผมมากกว่าใคร ไม่รู้ตอนนี้ป๋าของผมมันจะเป็นตายร้ายดีอย่างไรไม่ได้ข่าวคราวเลย แต่กระผมเชื่อว่าเขายังคงมุ่งมั่นในสายทางของเขา แล้วท่านเล่าขอรับ เงียบหายไปเลยนานๆจะโผล่ไปเสียที ที่บ้านหนอน จะว่าไปกระผมเองก็ไม่ได้ต่างจากท่านสักเท่าไหร่ ทำตัวเป็นปลิงเสพงานจากหนอนทั้งหน้าเก่าหน้าใหม่ พออิ่มหมีพลีมันแล้วก็ผละไปอย่างไม่ไยดี ไม่ได้โบกมือลา ไม่ได้ทิ้งข้อความ
นั่นแลชีวิตของกระผมที่วันนึงๆ มันถูกผลาญไปกับความเหงา โดยมีความเงียบเป็นเชื้อเพลิงอย่างดี แต่มันก็มีความอย่างนึงจากความงียบและเหงาคือมันทำให้นิ่งและสงบ ซึ่งมันเป็รผลดีต่อความตั้งใจของกระผม
ไอซ์
ถึงท่านไอซ์
ผมเห็นคล้ายท่านหลายอย่าง
เรื่องแบ่งภาคระหว่างโลกจริงและโลกเสมือน
ผมไม่ชอบใจโลกเสมือนอยู่อย่างตรงที่ ผมสามารถ
แสดงตัวตนได้โดยการ ‘จิ้มแป้นพิมพ์’เท่านั้น
แต่ช่วงหลังมานี่ผมคลายความรู้สึกตรงนั้นได้มากพอควร
ผมเข้ามาฟัง’ท่านดินโม้’ ‘คุณหนุงหนิงปล่อยมุข(ขำขัน)’
โดยที่บางครั้งไม่ได้แสดงตัว บางครั้งก็แค่แสดงตัวโดย
ไม่ได้พูดคุยอะไร บางครั้งอยากคุยก็ค่อยคุย
เริ่มสนิทใจกับการวางตัวในโลกเสมือนขึ้นเรื่อยๆขอรับ
อาจเป็นเพราะผมเริ่มรู้แล้วว่าเจ้าโลกเสมือนเป็นเพียง
วิธีสื่อสารอย่างหนึ่ง แต่ผู้ที่ผมพูดคุยด้วยเป็นมิตรสหายที่เชื่อใจได้
จะเข้ามานั่งเล่นกับท่านดินไฉนมาเจอะท่านไอซ์ล่ะเนี่ย??
ในแสงสีสนธยา
สนชราต้นหนึ่ง
จอมยุทธ์ผู้หนึ่ง
กระบี่เล่มหนึ่ง
..
..
สายลมยังคงลูบไล้ใบไม้ใบหญ้า
มันได้แต่ถามกระบี่คู่มือ
..
..
ความเปลี่ยวเหงาของมันใครจักเข้าใจ?
..
..
สนธยาสวัสดิ์ขอรับสหายท่านป๋า
ความยินดีของข้าพเจ้าหาได้น้อยไปกว่าลิงโลดแห่งตัวอักษรท่านที่เต้นเร่าออกมาจากพลาสม่าแบน ๆ เบื้องหน้า พวกเราล้วนมีธรรมชาติอยู่ชนิดหนึ่ง
ธรรมชาติแห่งความเปลี่ยวเหงาที่ใช้เป็นเชื้อฟืนส่งแรงฉุดขบวนโบกี้อักษรให้เคลื่อนไหวไปบนรางอันหาที่สุดมิได้นี้
บางครั้งที่ไม่อาจเผาผลาญออกมาเป็นอักขระ กลับแผดเผาเข้าในหัวใจโดดเดี่ยวให้ยิ่งเปลี่ยวเหงาอ้างว้าง เรามองหาผู้คนที่หัวใจเต้นไหวไปในจังหวะเดียวกันไม่ก็ใกล้เคียงกัน เพียงหวังผ่อนเบาให้ได้รับรู้ว่าเราใช่โดดเดี่ยวเดียวดาย
คล้ายขบวนรถที่แวะสถานีพักสักชั่วครู่จากนั้นก็จะกลับเข้าในโลกของเรา โลกที่เปลี่ยวเหงาอ้างว้าง เพื่อขับเคลื่อนโบกี้อักษรให้ออกเดินทางต่อไป
ใครเล่าจักเข้าใจ?
พี่ท่านอานันท์นำคำของท่านอาจารย์ใหญ่บทเพลงเพื่อชีวิตมาแปะไว้ ณ ร้านหนังสือท่าน ย้ำเตือนให้นักจารอักขระจริงใจต่อตัวอักษร จริงใจต่อความรู้สึก!
รู้สึกเช่นไรกระทำไปเช่นนั้นเถิดขอรับท่านป๋า
ยามหัวใจเริงร่ากระหายในธารมิตรอันฉ่ำชื่น
ท่านเพียงแวะดื่มให้สมใจ
ถึงยามใดที่เอมอิ่มพร้อมออกเดินทางต่อ
ฤาโลกภายนอกรุกล้ำกล้ำเกินจนพ้นจุดทานทน
เราก็เพียงกลับคืนสุ่โลกส่วนตัว สู่ความเปลี่ยวเหงาที่คุ้นเคย
เพราะสุดท้ายเราล้วนตระหนักว่าเชื้อเพลิงที่ใช้ขับเคลื่อนขบวนอักษร
ก็คือความเงียบเหงา สงบงัน
สนธยาลับ
สนชราลู่ใบ
จอมยุทธ์หนุ่ม
พลิ้วกายในแสงรำไร
..
..
ที่มันนำติดตัวไป
เป็นกระบี่
..
..
หรือ หัวใจเปลี่ยวเหงา?
..
..
ขอบคุณทุกศุภอักษรจากท่านที่ฝากไว้ในบ้านหนอน
ข้าพเจ้าน้อมรับไว้ชำระล้างจิตใจด้วยความตื้นตัน
สหายท่านอ้ายฯ ได้มาฝากริ้วลายอักขระฉบับล่า
ขอท่านผ่านตา อาจพอช่วยบรรเทาระลึกถึง
คารวะ
นายตูดหมึกดิน (เจ้าเก่า)
ปล. สาส์นจากท่านเที่ยวนี้ฉมังนัก ทำเอาท่านอัมเผลอเจรจาเสียหลายบรรทัดเจียวท่าน!
คมคิดท่านอัมยังคงความคมดั่งดาบน้ำพี้ไม่มีสึกกร่อน
ที่เราเห็นเป็นเพียงสื่อ!
อย่าได้เผลอคิดว่าเป็นผู้คน!
หากท่านอัมไม่ใช่ท่านอัม…จะคิดออกไหมเนี่ย?ขะรับ
ขอคารวะสักสามโป๊ก!เถอะทั่นอัมที่เคารพ
ดิลล์
พ่อเปรม
แม่พลอยว่า font ขนาดนี้ได้แล้วเจ้าค่ะ ส่วนเมนูด้านขวาตรง Tag Cloud อัการเล็กบ้างใหญ่บ้างยังซ้อนกันอยู่ ลองเปิด css ดู ปรับให้เท่ากันก็ดีเจ้าค่ะ
ปล. เขียนตกอีกแล้ว อักษรเล็กบ้างใหญ่บ้าง
เช้าวันอาทิตย์สวัสดิ์ขอรับแม่พลอย
ขอบพระคุณสำหรับแจ้งผลการรับชมรับฟังอันเป็นสิ่งที่ข้าพเจ้าใคร่รู้เสมอมา
เพราะดูเหมือนว่า บางธีมแสดงผลที่ไม่เสถียรขนาดอักษรเปลี่ยนแปลงโดยไม่ทราบสาเหตุ
ส่วน tag cloud นั้นแสดงขนาดอักษรเล็ก-ใหญ่เพื่อบอกปริมาณการจราจรของ Post นั้น ๆ ขอรับ
อีกประการที่หมู่บ้านแห่งนี้ Free blog ไม่สามารถปรับเปลี่ยนโค้ด นับว่าช่วยหยุดอาการมืออยู่ไม่สุขของข้าพเจ้าได้ฉมังนัก
ขอให้มีความสุขกับวันหยุดพักผ่อนขอรับ
คารวะ
ศรีศรีอรุณสวัสดิ์
พิพัฒนมงคล
ยลบ้านท่านดิลล์ยามสาย
คลายความเซ็งยามยุ่ง
มุ่งคงมั่นอยากนอน
วอนพระเจ้าบันดาล
เคลียร์งานการให้ที
มีเวลาไปท่อง
คล่องเวลาไปเที่ยว
แวะเหลี่ยวมาทักทาย
ขยายสวัสดียาวแล้ว
ยิ่งยาวยิ่งแพร้ว เพริศพริ้งพรรณราย คารเวย
ศรีศรีแกงคั่วปลาสำลีสวัสดิ์
โสมนัสมงคล
จรดลผ่านมา
ข้าน้อยมากยินดี
ที่ท่านแวะทักทาย
หลายวันไม่ได้คุย
ลุยเข้าบ้านท่านไม่ได้
ให้อึดอัดกระดองใจ
ได้แต่อ่านผ่านตา
เจรจาไม่ผ่าน
ท่านคงสบายดี
มีงานล้นท่วมหัว
ทั่วตัวล้วนเงินทอง
มองทางไหนให้งาม
ตามสาวใดให้หลง
จงสุขสถาพร
หลับนอนพักผ่อนเพริศแพร้วพรั่งพริ้งยิ่งยิ่งขึ้นเทอญ
ท่านดิน
รบกวนเช็คเมล์ที่ gmail ด้วย
มีเรื่องรบกวนนิดหน่อย
เอ..ไม่หน่อยสิ มากมายทีเดียว อุอุ
แวะมาทักทายเล็กน้อย.. ตาแฉะเพราะ
๑) ดู Heroes Season 1 จบแล้ว (เป็นซีรีส์น่ะท่าน มี ๒๒ ตอน) เหอๆ
๒) ร้องไห้ เพราะดู จูมง ๕๕๕๕ รู้จักไหมท่าน ซึ้งเกินไป.. น้ำตาไหลพรากๆๆๆๆๆ ตาแฉะอยู่เนี่ย..
๕๕๕ เดี๋ยวไปตามอ่านก่อน.. เผื่อมีอะไรมาฝอยต่ออีก
โอ..ท่านEsc.ขะรับ
ที่ดาวข้าพเจ้าไม่มีทีวี!
..
..
ท่านย่า..ได้เลย!
คารวะ
เผื่อจะขยันอ่านนะท่านดิน….
เข้าไปอ่าน recaps เอาก็ได้.. ๕๕๕
http://www.fox.com/prisonbreak/recaps/
เริ่มจาก Season 1 นะท่าน.. ไล่ไป.. ไม่อย่างนั้น ให้ท่านย่าแปล ท่าจะง่ายกว่า.. :p
อ้าว ผิดเรื่อง.. แต่อันข้างบนนั่น ก็เรื่องหนึ่งล่ะ สนุกสุดๆ เหมือนกัน Prison Break
็ำHeroes อยู่ข้างล่างนี่ เหอๆ
(แต่มันดูงงๆ เล็กน้อย เพราะมัน recaps จริงๆ ตามรูปเลยอ่ะท่าน)
http://www.nbc.com/Heroes/episodes/
อา..ขอบพระคุณขอรับท่าน Esc.
แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นหนังนะนั่น!
หากมีเวลารบกวนช่วยบอกเล่าขยายความให้ฟังสักหน่อยเป็นไร?
ข้าพเจ้ามุดหัวอยู่แต่ในกะลาวัน ๆ ไม่ได้ออกไปไหน
โลกข้าพเจ้ามีท้องฟ้ากว้าง มองไปได้ไกลสุดตาก็จริง
แต่หาได้รับรู้ว่ามนุษย์โลกเขาไปถึงไหนกันแล้ว
ได้มีโอกาสใช้เน็ตเข้ามาปะหน้าเหล่าท่านก็นับว่าบุญนักหนา
ถึงจะเป็นเน็ตช้าความเร็วหอยทาก รวมพลังเข้ากับเจ้าไมเคิลโน้ตบุ๊คจอมอืด
ข้าพเจ้าแทบเปิดหน้าไหน ๆ ไม่ได้เอาเสียเลย
แวะไปตามลิ้งค์ที่ท่านกรุณาให้มาก็เปิดไมออก
บันเทิงเดียวที่ข้าพเจ้าพอหาได้ก็จากตัวอักษรล้วน ๆ นี่แหละขอรับ
เรื่องดูหนังฟังเพลงคงต้องลืมไปเลย
ได้รับของฝากติดไม้ติดมือยามแวะเยือนเยี่ยมเช่นนี้
ช่วยให้ข้าพเจ้าได้เปิดตาเปิดหู
แต่ถ้าจะเอ็นดู..รบกวนเล่าให้ฟังก็ยังดีขอรับ
คารวะ
-ทากน้อย-
อืม.. จริงๆ มี copy & paste เรื่อง Prison Break เอาไว้ แต่ว่าเก็บไว้ที่บ้าน.. เอาไว้จะส่งให้ทางเมล เผื่อท่านว่างอ่าน ๕๕๕ ไม่ต้องไปโหลดเองจากในเว็บนะท่านดิน
สนุกจริงๆ น้า.. จะทำโครงการแปล recaps ออกมาเป็นไทย ก็กลัวทำไม่สำมะเหร็จน่ะท่าน.. แต่เอาไว้กระดึ๊บๆ ทีละ บรรทัด สองบรรทัดแล้วกัน หากท่านต้องการ เหอๆ
เรื่องคร่าวๆ ก็
พี่ชายพระเอก (นามว่า Lincoln Burrows) ติดคุก ข้อหา ฆ่าน้องชาย (หรือพี่ชายนี่ล่ะ) รองประธานาธิบดี) แต่นั่นเป็นเพียงการจัด ฉาก.. หลังจากมีการอุทธรณ์ และติดคุกมากว่า ๓ ปี ก็จะถูกตัดสินประหารชีวิต
ตั้งแต่ Lincoln ติดคุก น้องชายของ Lincoln (นามว่า Michael Scofield) ก็พยายามหาหลักฐาน และ พยาน เพื่อช่วย Lincoln มาตลอด ๓ ปี แต่ก็หาไม่ได้ เพราะมีคนคอยขัดขวางตลอด
สุดท้าย Michael จึงตัดสินที่จะช่วยพา Lincoln หนีออกจากคุก [เรื่องนี้ ถึงได้ชื่อว่า Prison Break น่ะท่านดิน] โดยการให้ตัวเองเข้าไปอยู่ในคุก และขอให้เป็นคุกทีเดียวกันกับ Lincoln
ก่อนหน้าการเข้าไปในคุก Michael มีการศึกษา วางแผน และเรียนรู้ Blueprint ของคุกมาเป็นอย่างดี และรวมถึงการเรียนรู้ความเป็นไปเป็นมา ของผู้ที่ติดคุกสำคัญๆ อีกด้วย
Michael พยายามจำ Blueprint ของคุก อยู่นาน จนได้ความคิดว่า จะสัก Blueprint ลงไปบนตัวเอง โดยมีลายสักอื่นๆ มาปกคลุมไว้ ทำให้คนอื่นมองไม่ออกว่าเป็น Blueprint
..
เมื่อเข้าไปในคุก Michael ก็ได้พบ Lincoln พี่ชายของตน และได้ดำเนินการตามแผนการที่วางไว้ โดยมีคนที่ติดคุกหลายๆ คนในนั้นร่วมมือด้วย
..
มีลิงค์อีกอันน่ะท่าน 🙂
http://www.imdb.com/title/tt0455275/maindetails
ตื่นเต้น และสนุกมากๆ ก็ตอน พยายามคิดตาม Michael ว่าจะออกยังไง ทำอย่างนี้ แล้วยังไงต่อ .. อาจจะออกเครียดๆ เล็กน้อย หึๆ อยากฉลาดแบบ Michael บ้างอ่ะท่านดิน
คนเขียนเรื่องนี้ สุดยอดเลย
..
Promote หนังแล้ว ไปดีกว่า.. ฟิ้ววววว
–คารแวะ แทะ แทะ
ฮา ฮา สุภาพสตรีอ่านแอ็คชั่น
นับว่ามีน้อยกว่าน้อย น่าสนใจ น่าสนใจ!
..
..
ข้าพเจ้าชอบ Fiction ฝรั่งก็เพราะคนเขียนสืบเสาะข้อมูลละเอียด
(คงใช้เวลาไปไม่น้อย)พวกเขากล่าวถึงสิ่งใดเชื่อได้เลยว่าพวกเขาไปแตะต้องมาแล้ว กล่าวถึงสถานที่ใดเป็นไม่ต้องสงสัยว่าจะเคยไปมาหรือไม่พวกเขารู้ย้อนหลังกระทั่งว่าเคยเป็นสมรภูมิสงครามในปีค.ศ.ใด? ผลเป็นเช่นไร?
นั่นเป็นอรรถรสของ Fiction ฝรั่งที่บ้านเรายังคงต้องเดินตามต้อย ๆ ก้าวไม่ทันเขาสักทีไม่ทราบเป็นด้วยสาเหตุใดทั้งที่ยุคนี้การสื่อสารก็ถึงกันหมดแล้ว
เห็นการให้รางวัลงานเขียน ฟังทัศนะกรรมการตัดสินรางวัลยิ่งให้ระอา
วุ้ย!บ่นขะรับ
ขอบคุณท่านมากที่สละเวลาเล่าให้ฟัง
มีเรื่องใหม่อีกเมื่อไรมาเล่าให้ฟังอีกน้า
คารวะ
ปล. คนเขียนเพียงใช้วิธีคิดย้อนไปข้างหน้า สุดยอดเหรอ? สุดยอดก็สุดยอด! ว่าไงว่ากัลล์ อิ อิ อิ
โอ๊ะ โอ๋
นึกว่าจะหายหน้าหายตาไปปั่นกระบี่ ที่แท้นั่งจ้ออยู่แถวนี้เอง
ปั่นกระบี่ใกล้เสร็จยังท่าน ปั่นแตงโมให้แก้วนึงสิ อิอิ
“ท่านย่า..ได้เลย!” อะไรของท่านเนี่ย
อ่านแล้วหายจ้อย ตอบมาไวหน่อยก็ดีนะท่าน ข้าพเจ้าขี้เกียจเช็คเมล์บ่อย
โอ..ปั่นกันใหญ่เลย
แตะขอสักแก้วได้ไหมน่ะ…
“โอยโหย๋”
ท่านดินนน ข้าพเจ้าเพิ่งเห็น ‘เศษดินที่..’ปรายรุ้ง’
ข้าพเจ้ามาสารภาพ(เหงื่อตกไม่ขาดสาย)
คือเมื่อหลายวันก่อน
ข้าพเจ้าเข้าไปยังบลอคคุณ ปราย พันแสง
อ่านหัวข้อ ‘คุณดื่มวงการไหน’
และเข้าไปโพสท์ข้อความไว้ขอรับ
ข้าพเจ้าไม่ได้อ่านข้อความที่โพสไว้ก่อนหน้า
เนื่องจากเนตข้าพเจ้ามันอืดเหมือนเรือเกลือ
จึงไม่เห็นข้อความที่ท่านโพสท์คุยไว้
หากท่านจำได้ คุณปรายฝากคำถามปิดท้ายไว้ขอรับ
เป็นคำถามที่ว่าคุณชอบบลอคไหนที่สุด
ข้าพเจ้าจึงบอกที่อยู่ บลอคของท่านไป
ข้าพเจ้าไม่แน่ใจว่าเสียมารยาทหรือเปล่า
หวังว่าท่านคงไม่เคืองขอรับ(โอย เหงื่อตกอีกที)
ไม่ต้องกังวลขอรับท่านอัม
อย่างท่าน ‘ปรายกล่าวไว้
โลกบนเน็ตเชื่อมถึงกันง่ายดาย
ข้าพเจ้าก็ตึงตังไปตามประสา
ทั้งที่รู้แก่ใจแค่เสิร์ชหน่อยเดียวก็เจอแล้ว!
ก็เพราะในใจมันเกรงขามอย่างเช่นที่ว่าจริง ๆ
ไม่เสียมารยาทดอกขอรับ
ข้าพเจ้าสิต้องขอบคุณท่านเสียซ้ำที่ช่วยโฆษณาประชาสัมพันธ์กระต๊อบซอมซ่อ
เข้าตลาดหลักทรัพย์เมื่อไรจะแท็งค์กิ้วปาร์ตี้เหล่าท่านให้สาสมใจเชียวขอรับ
พัดลมเจ้าไมเคิลพัง ข้าพเจ้าขอเอาไปซ่อมสักวันสองวัน
แล้วจะกลับมาขอรับ
คารวะ
ทักสักนิดยามเช้าๆ
เอ่อ.. รู้สึกว่า ผู้มาเยือนของกระท่อมหลังน้อย จะใช้อินเตอร์เน็ต ระดับ เต่ายังตามทัน กันเสียส่วนใหญ่เลยนะท่านดิน
ข้าพเจ้าก็เป็นคนหนึ่ง แต่โชคดีที่ส่วนมาก เล่นที่ทำงาน หรือ มหาวิทยาลัย.. พอได้โอกาสไปเล่นที่บ้าน ก็แทบจะหลับคาจอ กว่าจะเปิดอะไรได้สักที.. ช้าเหลือหลาย
..
–คารวะ
ฮึ่ย เพิ่งสังเกตท่านดิน.. เปลี่ยน theme อีกแล้ว _*_
คนแก่หลายจายยยยยยยยยยยยย
๕๕๕๕
โอ้ ไม่ได้มาแป๊บเดียวพักร้อนอีกแล้ว ท่านดิน
โอม!
คอมฯ จงพลิกฟึกฟื้น……..คืนชิวา
เทวะโอบโอม…มหา……วิเศษซ่อม
กลับเร็วโลดแล่นมา……..มีเมก กะแรมแล
สุดยอดคอมออกอ้อม……อร่ามแท้hiso ฯ
-คารวะ-
อ้าว จะเข้ามาทักทายพอดี คอมพ์เจ๊งซะแล้วเหรอครับ
อืม.. ใช่เจ้าค่ะท่านดิน.. ลองใช้กับทั้ง WP แล้วก็ Blogger แล้ว ไม่มีปัญหาอะไรเลยนะ..
แปลกแฮะ..
ท่านดินลองถามท่านคริตด้วยแล้วกันนะเจ้าคะ.. หากว่าไม่ได้จริงๆ อาจจะต้องรบกวนขอ username กับ password มาลองเอง (ท่านก็เปลี่ยน password เป็นอะไรง่ายๆ ก่อน)
ให้ท่านคริตลองก่อนแล้วกัน
..
เคยใช้ แล้วมี error ก็ตอนเน็ตเต่าๆ แล้วโหลดอะไรหลายๆ อย่างพร้อมกัน (เพิ่งเเป็นเมื่อคืน) มันเลยส่งข้อมูลไม่ได้.. แต่รู้สึกไม่ได้ขึ้นว่า ๕๐๑ เจ้าค่ะ
อา…ทำให้คิดได้
เช่นนั้นข้าพเจ้าจะลองไปใช้กับ hi-speed
หากใช้ได้ก็แปลว่าเน็ตมือถือของข้าพเจ้ามีปัญหา (ช้ายิ่งเสียกว่าเต่าอีกขอรับ)
..
..
ขอบคุณขอรับท่านมุก
คารวะ
ดิลล์
เหอ เหอ
ใช้เวลามานั่งเขียนเนื้อ
ดีกว่ามานั่งแต่งหน้า..เถอะ
ขอบพระคุณที่พี่ท่านกรุณากล่าวถ้อยความตักเตือน
มีพี่ท่านอยู่ใกล้ข้าพเจ้าอุ่นใจซำเหมอ
..
..
ช่วงนี้กำลังสาละวนเกลากระบี่ฯ
ทั้งเนื้อหาทีต้องใส่เพิ่มเติมช่องว่างที่ขาดหายตอนมุ่งจะเขียนให้จบ
ทั้งภาษาที่ขาด ๆ เกิน ๆ
แค่คำสะกดผิดก็เล่นเอาข้าพเจ้าตาลาย(มันมากมายเสียเหลือเกิน)
ต้องมานั่งจัดลำดับการจัดการใหม่
กลายเป็นว่า ต้องอ่านอีกรอบเพือตรวจเฉพาะคำสะกดผิด
คนอะไรเขียนผิดได้ผิดดีสินา…
..
..
ไม่มีกะจิตกะใจเขียนอันใด
เลยนั่งจัดบ้านเล่น
หวังพี่ท่านจะให้ความเข้าใจ
..
..
ก็แล้วพี่ท่านเล่าหายไปเสียที่ใดไยจึ่งไม่มีบล็อกอัพหือขอรับ?
คารวะ
ศิษย์น้องดิลล์
อ้าวว
เลิกเฝ้าบ่อกุ้งแล้วอ้ะจิ
คำแนะนำเล็กๆ น้อยๆ
เอาเวลานั่งจัดบล็อก (ต่อให้จัดเท่าไหร่ คุณก็จะไม่มีวันพอใจ)
ไปนั่งอ่านอะไร ดี ดี มากมาย ในเวบ
น่าจะเข้าท่ากว่า
ไหนๆ ก็ต้องเสียค่าเน็ตแล้ววววว
เหอ เหอ
เสียดายเวลาแทนคุณน่ะ
เราไม่มีเวลานั่งว่างเลย
จึงแทบไม่ได้เล่าเรื่องราวในบล็อก
นี่ก็หาเวลา จะเขียนเรื่องคนที่ออกแบบปกหนังสือชุดมูราคามิ
ยังแมะรุว่าจะเจอเวลาไหม
เฮ่อ
ท่านดิน.. ท่านใช้ Gmail account เวลา sign in Blogger หรือเปล่าเจ้าคะ?
หากว่าใช่ ท่านแก้ password ของ Gmail อย่างไร.. การเปลี่ยนของ Blogger ก็เหมือนกันล่ะเจ้าค่ะ
หากยังนึกไม่ออก ก็บอกอีกที แล้วจะส่งเมลไปบอกเป็นขั้นตอน ว่าทำอย่างไรเด้อค่ะ
ท่านดินนนนนนนน……. กับคำถามที่ทิ้งไว้.. มิมีดอกเจ้าค่ะ แต่ท่านดินอยากได้แนวไหนล่ะเจ้าคะ? หน้าเดียวมีครบครัน? อืม..
แนวไหน แนวไหน.. เดี๋ยวลองหาให้ดูเจ้าะ ;p